Afgelopen weekend werd mijn mindset weer eens bruut verstoord toen ik tijdens een filmdate met Le Boyfriend de trailer zag van Ticket to Paradise. De nieuwe zomerfilm met oldies but goldies Julia Roberts en George Clooney. Ahh, wat leuk dacht ik nog. Totdat de locatie van deze feelgood in de achtergrond voorbij kwam. Ik zag palmbomen (aha tropische bestemming), paradijselijk wit zandstrand (wooo, eiland en cocktails yo) en een heuvelachtig landschap in de verte (uhh, looks Asian to me). Die laatste observatie klopte. Want al snel werd duidelijk dat het om mijn meest favoriete eiland ging: Juul en Sjors zaten lekker te chillen op Bali. Nice!
Maar direct daarna veranderde mijn mood drastisch. Want bij de eerste shots van de acteurs tegen de achtergrond van ‘Bali’, zag ik al dat locatiemanagers aan de slag waren gegaan met een hinderlijk gebrek aan cultureel en geografisch besef. Zoals meestal als blockbusters plaatsvinden in een tropische, of in elk geval iedere andere plek op de wereld dan de VS.
Ik vind oprecht dat die filmindustrie-mensen zo verschrikkelijk ignorant zijn. Arrogant ook. Dat ze denken ergens een plaatje gegoogeld te hebben op ‘Azië’ en ‘eiland’. En op basis daarvan ‘denken’ dat ze Bali kunnen recreëren. Ik zag meteen aan de groene heuvels op de achtergrond dat dit no way Bali kon zijn. Dat eiland heeft precies niet die looks. Heeft Bali dan geen bergen? Jazeker! Heeft Bali bounty-achtige eigenlijk zandstranden met palmboompje hier en daar? Maar natuurlijk! Maar dat maakt het nog niet per se Bali. Do yo research properly. Hetzelfde gebeurt trouwens altijd als een film zich in ‘Holland’ afspeelt. Het is supercringy om Zendaya op een ‘Hollandse markt’ in een actiescène te zien rondrennen tussen kraampjes vol tulpen, Goeda-kaas en Delfts blauwe shit. En midden op het marktplein staan dan een stuk of tachtig molens omfg!
Kijk ik snap, ik snap. Als productiemaatschappij moet je zuinig zijn na twee skeere coronajaren. En dat je daardoor je duurbetaalde locatiemanagers dan ook echt niet naar Bali herself kan laten vliegen. Maar google dan gewoon goed mensen. Hoe moeilijk kan het zijn om Bali-plaatjes te googelen. Of National Geographic-afleveringen van Bali te bestuderen? Maar echt hoor. Laat de gevonden plaatjes checken door iemand bij de Indonesische ambassade in de VS voor de extra controle en je bent er.
But hell to the no sir. Amerikanen doen weer waar ze vreselijk goed in zijn. Namelijk zichzelf verschrikkelijk voor schut zetten als het gaat om geografie, topografie, aardrijkskunde en cultureel besef. In een laatste shot van de trailer zag ik Juul en Sjors supergezellig doen in een horecasetting. Balinese decoratie op de muren (soort van ok), mingelend met locals die traditionele Balinese kleding droegen ditdat (die zagen er op zich wel accuraat uit). Maar toen zag ik ze hangen. Tijdens het shot bij een volslagen idiote interpretatie van een Balinese tempel. Jawel, de good old Chinese lampionnen. Altijd worden deze apparaten als ‘Aziatische finishing touch’ van de props-zolder gehaald. Waardoor mijn Indonesische hart heel even stopte met werken. Want dat lieve peoples, is letterlijk 1) cultural appropiation 2) geen respect voor culturen en 3) just dumbass stupidness in 1.
I rest my case.
