Jongens, het moet maar eens afgelopen zijn met het bashen van een van mijn meest favoriete non- alcoholdrankje van de wereld. Ik bedoel, van het weekend toen mijn vriend en ik een heerlijk culinair thuisdiner gingen regelen (Mac Drive), en mijn vriend vroeg welke fancy pairing beverage ik erbij wilde nuttigen, antwoordde ik met mijn meest favoriete non-alcoholische versnapering van de wereld. Ik kreeg: een side eye. Toen viel het me opeens op in een reeks van sterke herinneringen hoe ingewikkeld mensen soms kunnen doen over mijn meest favoriete drankje van de wereld. Want als ik het bestel in de horeca, dan krijg ik een veelzeggende face van de serveerster als reactie. Zo van: ‘wuttt, we hebben hier de meest waanzinnige mocktails, pink roses, homemade lemonades, en ze bestelt DAT???!!’. Het is een beetje van hetzelfde kaliber als toen ik ooit in een Irish pub een kopje thee wilde bestellen. Als ik niet superserieus over deze theebestelling was, dan kreeg ik ’m gewoon niet hoor. Maar goed. Mijn meest favoriete non-alcoholdrankje wordt vaak gebashed. Maar ik bestel ‘m gewoon stug door. It’s my ride or die. My sambal to the rice.
It was all established in mijn kindertijd. Toen mijn ouders gescheiden waren en de keren dat ik papatime had. Meestal gingen pa en ik naar een restaurant in Amstelveen waar ik steevast frietjes, een ijsje met parasol en, wat nu blijkt, het meest favoriete drankje van de wereld bestelde. Nooit verveelde het. En ik merkte bij mezelf dat het ook de smaak van troost en herkenning was geworden. Bij elke slok werd ik rustig en kalm. Als kind had ik een abonnement op het Amstelveense ziekenhuis (ja joh, bronchitis, longontsteking, alles). Bij dat hinderlijke ziekenhuisvoedsel vroeg ik dan ook altijd om mijn herkenningsmomentje: mijn meest favoriete drankje van de wereld in een glazen flesje. Bij elke slok werd ik getroost, juist op die momenten als papa en mama niet in de buurt waren. En die liefde is nooit overgegaan. Elke keer untill this very day, als ik daar een slokje van neem, proef ik T&H (troost & herkenning). Als dat in een drankje kan zitten, zonder daar lam voor hoeven te zijn haha, dan ben je een hele grote hoor.
Maar welk drankje is dat dan, Aapje?
IK HEB HET NATUURLIJK OVER APPELSAP MENSEN!!!! EN VANAF NU HOUDEN JULLIE OP MET DE SIDE EYE EN HEBBEN JULLIE RESPECT VOOR DEZE APPELWATER HOOR.