De week waarvan we wisten dat die zou komen. Not.

Vorige week kon de monkey even geen blog fiksen. Gewoon. Want er kwam niks zinnigs. Na de Utrecht-aanslag had ik meer behoefte aan een hoekje om in te chillen. Maakte ik me meer druk om die ramptoeries op Facebook. Zo’n muts die dan haar dinnetjes gaat lopen taggen onder de foto van die treurige Utrechtste tram, nog nagloeiend van de slachtoffers: ‘Kijk dan Lyn, daar was ik ook donderdag!???.’ For fecks sakes pleur op. Al was je er de hele week met je Primark-boodschappentas, nobody ever cares.

Maar goed. Het was een bizarre week afgelopen week. Een aanslag op het veilige gevoel. Plus een aanslag op de democratie. Omdat meneer Lavendelzakje Baudet de senaat en provincie gaat bezetten met mensen die nog nooit een vinger om politiek hebben gegeven. Ja, ze vinden dat het anders moet in ‘hun’ NL. En het liefst alleen met mensen met een roomblanke huid. Weet je wat ook anders moet? Mijn haar. Want de balayage begint rap uit te groeien. En mijn scheve ondertandjes wil ik ook rechtop hebben a.u.b. Het liefst met roomblanke facings erop geknald. Maar daar hoort U mij ook verder niet over.

Maar goed. Het was een intense week. Ik heb mijn politieke plicht gedaan, mijn partij met liefde gesteund als lijstduwert. Ik heb gezegd dat ik zaadjes aan het planten ben. Wie dit jaar nog niet gehoord heeft van Rapinda eh Ramona M., zal bij de volgende verkiezingen nog eens heel gek gaan opkijken. Eigenlijk te vergelijken met de opmars van Thierry Lavendelzak. Want wie o wie had ooit bedacht dat deze pianoboy zo verpletterond het rechtse geluid van NL in klinkende gouden muntjes uitbetaald zou zien krijgen? Inderdaad. Niemand.

Maar even zonder gekkigheid: ik beloof helemaal niks met alles waar ik op dit moment mee bezig ben. Ik heb inderdaad grootse plannen voor dit jaar en it’s all work in progress. Ik werk daarvoor samen met de fijnste peoples die gezellig allemaal verschillende kekke huidskleurtjes hebben. Hoor je me? ik sluit dus geen mensen uit om tot iets moois te komen. Dat is al een verschil met Thierry Lavendelzeepje Baudet.

Ik heb grote dromen voor dit jaar en beyond. Ik beloof dat ik het resultaat met liefde met jullie ga delen. Horen jullie dat apenkoppen? Met liepde. Dus niet met de H van Haat zoals het motief van de Utrechtse schutter.

Laffe baas Gökmen Tanis opereerde op basis van haat. Lavendelzakje doet dingen op basis van uitsluiting. Is dat vreselijk? Ja. Maar zulke mensen bestaan nou eenmaal op deze wereld, so suck it up. Dat deze mensen op hun eigen verwerpelijke manier van zich laten horen, sorteert bij mij juíst een groots tegeneffect: Het zorgt er namelijk voor dat ik nóg beter weet waar ik wél voor sta: liefde, samenwerking en heel veel bananen. Wat voor tegengeluid geven jullie?

PS: ik geef bij deze toestemming dat bananen ingezet mogen worden. Hoe dan? Nou gewoon goed mikken. Complete trossen heel hard naar alle mensen gooien die racisme, haat en uitsluiting als middle name hebben.