Poetry Slam Rotterdam 2019

DIT LAND IS VAN MIJ EN MIJN RIJSTKOKERS

Landgenoten, saudara saudara

Trots ben ik geboren getogen in dit Land van gedogen gelogen gebergten want zo plat als een festivalmuntje is het hier wel.

Tevens ook trots ben ik op mijn anti-blonde haar en verder het totale gebrek aan Arische bekkentrekkerij.

Want supergroos ben ik als kind van rijstkokerhobbyisten uit Loempialand ramvol cultureelverantwoorde schattige mensen inclusief lekker tintje, die ten minste fatsoenlijk een moppie koken kunnen met je stampot andijviehoedan.

Want, op jouw Lagelandenverjaardag mag jij het doen met drie superblije ballonnetjes op je Hyves
verslikt oma zich in kokosmakronen
en feliciteert iedereen elkaar ijverig om te vieren dat er eindelijk iemand is overleden die jij ook niet kent.

Ik, ben een ambivalente pinda met een knapzak vol meesterlijke gedachten over babi kecap, het nut van appelmoes,
de Republiek en autodrop.

Ik, jank precíes bij regel drie van het Wilhelmus en pleur het Hofpleinfontein in omdat ik de Kuip nét iets te ver fietsen vind, maar hee.

Ik woon hier
mijn bloed is van daar
geschiedenis verrekt geen spier en is altijd openbaar.

Rest mij te zeggen:
Landgenoten, saudara saudara
Bhinneka Tunggal Ika
Wilhelmus van Nassouwe
I Yayat Usanti
Terima kasih
Ik heb gezegd dank U wel.

_________________________________________________________________________________________________________________________________

HET SCHAP MET WITTE CHOCOLADE IS VERPLAATST EN WIJ SNAPPEN NIET WAAROM

Ons brein is een vakkenvuller.

Dagelijks vullen wij de vakken in ons brein met grote witte mensen, sappige bruine peoples en kleine tropische verrassingen
gemeenschappen die allemaal netjes in hun eigen vak liggen te liggen, right?

Dagelijks categoriseren wij allochtonen, vreemdelingen, buitenlanders, brürs, boeren, hoeren, buitenlui, Indo’s, kakkers, gabbers, zakkenvullers, jankerds, keizers, prinsessen, rappers en neppers, De een prijzen we hoger dan de ander.

Voor de een rennen we harder dan de ander. Graaien we lustig in het vak met afgeprijsde categorieën, weinig respectvol maar wel makkelijk scoren.

Soms raakt ons brein, ons vakkenvullertje overbelast en gaat hij spullen dumpen:
een kilo tolerantie, een onsje geduld, een pond compassie, een pallet vol liefde,
waardoor ruimte ontstaat voor foute dingen zoals onbegrip, woede, chaos en een verloren WK.

Het schap met witte chocolade is verplaatst en wij snappen niet waarom.

Geschreven voor de Poetry Slam Rotterdam voorrondes©2019