The most simple things in life, kunnen je eeuwige jeuk geven. Voorbeeld nodig?
Suikerpotjes. S-U-I-K-E-R-P-O-T-J-E-S ja. Deze objecten hebben mij een heel lange periode zwaar geïrriteerd. Als uitslag, als nasty muggensteek, als eczeem. Het zit zo. Ik ben zelf niet zo’n sweety. Als in: ik kies friet boven een ijsje, chips naturel boven chocola en koffie en thee zonder suiker.
Mijn vriend is the opposite. Hij wordt eigenlijk alleen goed wakker met een flat white met een schepje suiker. En daarom: suikerpot. Toen ik bij boifriend introk, trof ik in de keuken een exemplaar aan van het type bloemetjesbehang. Letterlijk een keramieken potje met oma-ish bloemetjes erop geschilderings. Ehhhm niet goed voor mijn bloedsuikerspiegel. Daar moest ik als Lifestyle-Polizei wel op ingrijpen. Snap jij snap ik.
Next step was: googelen op suikerpot. Ik kreeg tientallen hits en plaatjes van keramieken potjes. Maar man oh man wat een afzichtelijke ontwerpers hebben zich beziggehouden met het designen van een simpel potje zeg. En wat is dat met die paardebloemen erop geschilderd dan. Je drinkt toch thee met suiker en geen thee met stukken Keukenhof erin geroerd? Nou dan. Sterker, and sorry for saying, sommige potjes zouden prima staan in een crematoriumshop. Als urnen van 1 euro per stuk ja. Mijn god, wat een graftakken-lelijkheid. En als ik al een exemplaar vond in een strak design zonder afgrijselijke bloemen erop, dan had het weer de prijs van een Rolex wijzerplaat. I mean what the fecks is dat dan weer. Betaal ik voor een recht toe recht aan suikerpot serieus voor de “ingewikkelde creatieve braistormsessies” van de VT-WONEN theeserviesontwerpers? Hou op met me hoor.
Anyway. Ik had mijn theepot-search inmiddels opgegeven. Totdat ik vorige week voor een dodelijk saai iets (Brabantia vuilniszakken) de Blokker in moest. En tot mijn intense verbazing zag ik in de achterste uithoek van de winkel een simpel wit porceleinen suikerpotje in het schap staan. Voor slechts 2 frikkin euries! Ik moest mezelf tien keer in mijn arm knijpen. Maar daarna wist ik niet hoe snel ik met deze lil gem bij de kassa stond.
Vanaaf best zin in kopje thee. Vooruit, vooruit, eenmalig mét suikert.
