Het Aapje is ijdel. It’s ridiculous. It’s true.

‘Vanity is my second name’ als tattoo. Wat vinden jullie ervan? Niet? Is natuurlijk ook vreselijk corny om dit als tattoo te nemen. Ik heb vorig jaar gezworen dat het bij eentje zou blijven en daar blijf ik dus bij. Maar mijn ijdelheid kent de laatste tijd nul grenzen (ja ok, tot aan de Mexicaanse muur misschien). Ik broed al langer op een concept binnen mijn groeiende blogimperium. Ik wil iets doen met die ijdelheid (ben ik natuurlijk niet echt), mijn oog en hobby voor mooie kleertjes. Let op het verkleinwoord dames en heren. Kleertjes voor kleine dames zoals ik. En dan daar over lullen met mooie foto’s erbij. Een blog waar elke midget in Nederland (en ver daarbuiten) écht op heeft zitten wachten. Een blog waarin ik uitleg hoe ik mijn ‘mini’-garderobe onderhoud, uitbreid. Hoe ik investeer en waar ik op let. En dan niet vanuit zielig oogpunt. Dat ik met mijn petite maatje alleen op een Kinderen voor Kinderen-kind kan lijken garderobe-technisch. Want ik heb eigenlijk niet zoveel problems in finding my fashion. En precies dàt wil ik overbrengen in blogs. Uiteraard met de gebruikelijke dosis apenkool. Vinden jullie dat leuk? Ik in elk geval wel.

Ik heb er lang mee gewacht want daarvoor moest ik natuurlijk wel de perfecte fotograaf vinden. Een fotofreak die mij voelt en mijn concept omarmt, en dat allemaal in beeld weet vast te leggen. Een paar weken geleden kwam ik via een Facebook businessplatform exclusief voor wandelende mantelpakjes, fotografe José Chan tegen. Het was zakelijke liefde op het eerste gezicht. Lang verhaal kort; wij verlenen elkaar nu een dienst. Ik op shortcopyniveau voor haar site en zij op mooie-plaatjes-schietenniveau voor moi. Die mooie plaatjes plug ik nu in dit blog en op mijn sociale media. Als proefballonnetje. Maar natulek gewoon omdat ik mijn ijdelheid graag deel.

Want hoe leuk is het voor andere (radeloze) midgets om te weten dat als je maar het juiste nepbontje (River Island), on point rokje (H&M), netpanties (Kunert) voor het lekkere effect combineert, dat je net zo hard kan shinen als je soortgenoten die drie kilometer langer zijn dan jij? Geen excuus meer om pruillipje te doen omdat je dènkt dat je het allemaal niet zal staan. Je leven overdenken doe je maar als je naar aanleiding van dit blog superenthousiast gaat shoppen en als je als logisch gevolg daarvan je spaarrekening per abuis compleet leegtrekt. Ik zeg: don’t shoot the messenger.

Noem dit een teaserblog, als opmaat naar iets moois. Ik broed nog op een chille naam voor deze blogcategorie. Heb geduld. Maar dit moment gebruik ik vooral om de enorm getalenteerde José Chan te pluggen. Ze is een sweetheart met een haviksoog voor belachelijk mooie foto’s. Haar portfolio staat ramvol met prachtige repo’s van fashionbloggers en recent, de Amsterdam Fashion Week.

Ik voel me dan ook heel vereerd dat ik voor haar lens heb mogen staan. Er komen nog meer collabs aan met deze pretty photographer, dus houd mijn blogs goed in de gaten. Sterker: Je zult er niet aan ontkomen want ik ga ze snoeihard pluggen.

Dus, aanschouw en Benijd mij (is dat niet leuk voor een tattoo? nee joh, grapje).