Het Aapje loert aflevering #IntercityOma’s

Tegenover mij in coupé 20242 nemen twee dames plaats. Twee dames op beheurlijke leeftijd in de vertraagde Intercity Direct richting Damsko. De ene oude bes die recht tegenover mij zit naast het raam, heeft een compleet naturel gezicht alias een kale dorre vlakte is het. Haar zou ik zonder geriatrische toestemming meteen door een 60plus make-up tutorial willen rammen. Kledingtechnisch is ze ook drama. Een donkerblauwe veelste grote jas die ze uit een kringloopboedel heeft getrokken. Denk ik. Haar reisgenote, oude bes numéro 2, uhm zullen we het daar eens over hebben: een grande dame diva next level is ze. Totaal the opposite van haar reisgenote naturel. Gehuld in een lange camelkleurige overjas met lange revers inclusief, sorry peoples, een bontkraagje. Ze is behangen met gouden juwelen en haar mond draagt fuchsia lipstick. Deze vrouw is een badass. Ze praat deftig over de aankomende ski-vakantie. Over Charlotte die meekomt. Maar Quinten en Tobias waarschijnlijk weer niet. En de dochters, die trouwens ook niet (ik tel in mijn hoofd: er blijft niemand over). La Diva praat verder: dat ze natuhhuuuuurlijk niet in Duitsland skiën. ‘want daar zijn de bergen niet hoog genoeg heurrr want we zijn natuurlijk wel ervaren skiërs. We zijn overigens wel al te laat voor de sky Thalys dus we gaan met de auto, ook wel comfortabel.’

Al die tijd heeft Mieke Make-uploos aka oude bes nummer 1, gezwegen en volslagen ongeïnteresseerd geluisterd. Wat zeg ik. Ze luisterde überhaupt niet en keek uit het raam naar langszoevende vinexwijken. Natuurlijk een stuk interessanter dan het geblaat over de wintersporrrrrt. Maar dan gebeurt het. Mieke Makeuploos takes over en begint opeens over haar familiesinterklaas. De gedichten die nu al in de maak zijn ‘wat rijmt er nu op maat 43 want dat is nu precies de schoenmaat van Hans wist je dat ie nog steeds op de wachtlijst van een nieuwe heup staat? en de caravan van de buren is ook stuk.’ La Diva trekt bleek weg achter het keurig geverfde gezicht op leeftijd. Wat moet ik met deze totaal vinexleed-achtige kapotkneuterige onderwerpen terwijl ik net mijn 50-plus goldcard heb stukgeslagen op mijn skiholiday in Quote-sferen? Je ziet haar denken. La Diva kijkt even verstoord, maar niet op een vervelende manier, naar mij. Waarschijnlijk omdat ik net die schaapachtige licht brutale ‘ik hoor alles maar doe net alsof dat niet zo is’-monkeyface op heb gezet.

Dit mensen, is goud. Ik de treinforens. De observator. De oplettende monkey. De storyteller. Ik geef jullie dit cadeau. #geendank