Ik heb last van slippercravings

Dilemma-ish note to self: heb ik een slipperverslavings??

Het zit zo. Ik heb er simpelweg (te)veel van. Slippers. Het begon vorig jaar in de 1e Coronazomer. Ik liep de Primark uit met drie paar. Van die Havaianas-dupes maar dan in de prijscategorie kost-geen-drol. Ik dacht eerst nog heel stoer op deze budget-units de taaie en saaie zomer door te kunnen, toen ik erachter kwam dat ze wel heel dunnig en soort van instabiel aanvoelden tijdens the walks to the supermarkten. Lang verhaal kort: toch twee paar Havaianas gekocht in de sale. Terwijl ik honestly vind dat de kwaliteit van dit zwaar gehypete merk best achteruit is gehold. Maar dat terzijde. Never change a winning team. Man, je wil niet weten hoeveel vacay-kilometers ik op Havaianas heb gemaakt. 

Maar goed, inmiddels was/ben ik content met mijn high end en low end slippers. Ik bedoel, ik mag niet klagen met deze overbodige collectie van meerdere paren slippers. Dus val ik in de categorie tevreden slippermeisje. Oh wacht. Toch niet. Want ik bleek dus ook gevoelig voor de fake for slippertrend (zucht). Je weet, die bontslippertrend die juist om onduidelijke redenen vaak in de zomer wordt geplugged. Ik dacht eerst: is dat een ding? Die gedachten evolueerden al snel in gretige hebberigheid. Anyhow. Een paar keer van die fluffy sandalenposts een hartje gedoneerd op de grams en het was gedaan met me feed. Het stroomde vol met aaibare slippers. Ik droomde er op gegeven moment van. In lucide stadium rende ik heel hard weg van iets engs. Op slippers van floof. Eeehhh. Eenmaal back in the real world bestelde ik bij Ali de meest ordinaire fake furrys en vooruit, om het af te leren nóg een ander paar in een wat meer classy model, voor outdoors (boodschappen doen). Mijn god, ik blijk een weekdiertje wat betreft fluffy slippermarketing. 

In elk geval slingeren er tegenwoordig op elke verdieping slippers. Team fluffy in de slaapkamer en team Havaianas op het balkon. Was ik al klaar eigenlijk? Nou eh nee. Toen mijn vriend vorige week zijn all time favoriete slippers, zwarte Adilettes, voor mijn neus uitpakte was ik instantly een klein kind inclusief pruillipje. Mevrouwtje wilde dus ook per se de Rolls Royce onder de camping-muiltjes. 

Het is inmiddels druk in de house. En moet je goed uit je doppen kijken dat je niet struikelt over Invasion of the Slipz. Oh ja and now we’re at: kan iemand mij educaten over het fenomeen slipper of sandaal met een HAKJE? Ik bedoel, ik loop prima op hakken, maar een teenslipper op een hak met een hoek van een zwarte piste is simpelweg teenholtemishandeling. Je gewicht duwt namelijk de ruimte tussen je twee tenen voortdurend richting het tussenstukje. Dat stáát misschien allemaal fancy sexy en zomers maar het VOELT alsof je voet in tweeën splijt. Welke flipflop-idioot op de ontwerpafdeling verzint zoiets? My mind is blown, maar echt. Sta je daar met je zomerjurkje, slipper op hak en cocktail in de hand. Met een gezichtje dat moeilijk uitstraalt. 

Ik ga voorlopig goed op mijn rear blue/white Adilettes, Havaianas en the like. Stay grounded, not wounded (tussen me tenen dan hè).