Nederlandse mensen zijn grappig in de zomer.I mean, bij de allereerste zonnestralen is er in eerste instantie nog sprake van een soort zomerse werkweigering aka de winterjas gaat nog aan wherever he go. Ja toch. Ook al is de weersvoorspelling minstens twintig graden op de eerste officiële warme lente- of zomerdag, het wantrouwen blijft gaande. […]
Tag archieven: Metro
Er zijn een paar monkey rules die gelden voor het OV-traject in heel Nederland: je bent fris en ruikt naar antitranspirant met actieve perzikmineralen, een hysterisch lenteboeket of versgemaaid gras. Zo niet: HUISARREST hey hey, je werktas is bestemd voor je Macbook, niet voor de Macfriet peoples die Tupperware-yoghurt naast je komen eten Over punt […]
Echt gebeurd. Ik stond vorige week op een tochtig metrostation met de wind in mijn rug. Maar achter mijn rug gebeurt shit. Ik vang een gesprek op aka iemand praat superluid en behoorlijk opgefokt. Ik tik op mijn bluetooth-oortjes om Chris Brown iets gedimder te laten zingon want dit gesprek intrigreert. Maar not in a […]
Met mijn nieuwe baan komt ook een fonkelnieuw forenzentraject: Havenstad- Eastside naar de Hofstad en weer terug. Het voelt als een nieuwe speelplaats voor een observator zoals ik. Zo heerlak is dat, die metrovibe waarin iedereen zijn eigen stukje (geforceerd) (noodgedwongen) civilisation laat zien naar de mede-human. De metro en verdraagzaamheid. Het is de ultieme […]
‘Ik hoest met droge keel en kriebel. Heb jij daar ook last van?’, appte mijn moeder met net het verkeerde – en dus grappig- emoji-gezichtje. ik wou dat ik ‘nee, wat vervelend voor je mama’ kon appen. We blijken hetzelfde irritante zwakke luchtwegen-gen te hebben. Dit gaat way back naar mijn babytijd. Ik ben geboren […]
Ik voelde me afgelopen 24 maart best een beetje feestelijk. Eindelijk, eindelijk na 100 jaar heeft Jakarta een metrolijn. Hun eigen Noord-Zuidlijn, de Jakarta MRT, is ready to rumble met 13 haltes dwars door de stad, over een lengte van 23 kilometer. Dit is pas fase 1, later komt daar nog de Oost/West-lijn bij. Ik […]
Alleen als het donderstraalt en regent. En alleen als de wind mij tegen de glazen kantoorplinten op de Zuidas kapotzweept, pas dán neem ik metro 51 naar de Boelelaan. Vanaf station Amsterdam Zuid is dat namelijk slechts een beschamend klein stukje metroboemelen. Een paar keer ademen en tops tien keer knipperen met de ogen en […]
Voor de vierde keer Barcelona. Want het is een stad die nooitniet verveelt. Eigenlijk zou ik hier mijn zusje en aanhang nog treffen voordat ze terug zouden vliegen naar Bali, maar een ziek familielid gooide roet in het eten. Nevertheless: heerlijk zo’n minibreak. Perfecte timing, dat ook. Want het Hollandse neefje van Zeus was weer […]
‘Mijn lichaam ging doenk.’ De Sprinter stopt in Capelle Schollevaar. Drie stations gehad, nog zeven te gaan. Bij een vrouw met marktvrouwstem ging het licht uit. ’Doenk’ was het woord ter illustratie van haar medisch geïndiceerde knock-out. ‘Wat erg’, roept haar treinvriendin. Ze stappen uit. Een zucht van verlichting gaat door treinstel 2956 als de […]