Ik ben al een tijdje obséssed door Amerikaanse expat-YouTubers die kort of al een behoorlijke tijd in ons Froggy Country leven. Omdat ik het sowieso altijd heel boeiend vind om te reflecteren als Nederlander door de ogen van non-native Dutchies. De Amerikanen hebben daarin een speciaal donut ehhh plekje in me hart.
De allerleukste viddys zijn de wat ik noem, de appreciation-vlogs. Waarin de Amerikanen met veel gevoel voor drama (vooral de NYC-peoples) vertellen wat zo ‘gorge’ vinden aan Naiderland. Vooral omdat hetgeen ze hier in the Low Lands zo geweldig vinden, in the US the total opposite gaande is. Ik vind dat fascinating en leerzaam tegelijk. Het maakt je ook enorm ‘goh zo gek hebbie het hier niet in Holland’-dankbaar.
En om jullie ook te delen in deze Nederlandse weelde, hier ish mijn Top Vijf:
- GOING TO THE APPIE EVERY DAY YAY
Dat wij in NL soms tot op het hysterische af, drie supermarkten binnen een actieradius van 3 cm hebben, is dus een ding voor Amerikanen. Daar heb je per regio namelijk maar één ginourmous Wall Mart of Target en daar moet je het mee doen. Vandaar dat Amerikanen allemaal een auto hebben, of je nou straatarm bent of niet. No car, no groceries yall. Ik realiseer me nu pas dat die supermarktdichtheid ook te maken heeft met het feit dat we een fietsland zijn: ff een boodschappie halen op je bike, no spang. Oh ja, dat vinden de Americans dus ook mind blowing: dat we hier zo casual tussendoor een BOODSCHAPJE DOEN. In je pauze, vlak voor diner; kan allemaal. Nee dan Americans: doordat je dichtstbijzijnde supermarkt 100 km away is, doe je maar 1 keer per week je groceries. Precies, wat hebben we het hier toch fijn in ons overpopulated JumboAppieDirk van de Broekland. Al die andere kneiterkneuterige (buurt)supers nog daargelaten.
- WIJ ZIJN NIEUWSGIERIG
Wij zijn dus enorm straightforward. Dat is voor native Americans wennen. Maar uiteindelijk is het alleen maar superoverzichtelijk. En weet je waar je staat. Ik bedoel: in the US wordt je doodgegooid met shalllow contacten en gesprekken op feestjes met de diepgang van een lente-ui, afgetopt met de totaal niet gemeende ‘oh you look great darling’-hugs. Nee dan NL. Hier worden meningen verkondigd, zijn wij oprecht geinteresseerd en nieuwsgierig naar anderen, inclusief drie ongevraagde zoenen op je cheek bones. Dat maakt dat je misschien wat overrompeld wordt door al die journalistieke diepte-interview-ish vragen. Maar áls je enthousiast thuiskomt van een feestje – omdat je zo’n leuk gesprek had met die en die-, dan weet je ook precies waar dat vandaan komt. Die oprechtheid is als ik de expats hoor, precies heel ver te zoeken in hun homeland.
- BORRELEN & WEEKEND VIEREN
Amerikanen zijn hysterisch, we know. Ook als het om werken gaat. Het liefst slaan ze pauzes over en zijn weekenden voor hun resp. Werkdag 8 en Werkdag numero 9. Wij werken ook hard hoor, maar we doen dat tot en met vrijdag, rustig aan. Of we werken weekenddiensten en genieten met terugwerkende kracht met volle teugen van die ene vrije dag. En we nemen gezellig de tijd om onze broodjes kaas op te eten in de pauze, ook zo heerlak chill. Zodat we welverdiend rond 17u de laptop dicht kunnen klappen en met collega’s of vrienden het weekend kunnen vieren. Ik heb al veel viddy’s gezien waarin de Americans met grote bewondering naar onze worklife-balance zitten te koekeloeren. Maar ook dat we zo vreselijk kunnen genieten van het kleine: zodra de zon schijnt, knallen we tafel en stoeltje op onze aangeveegde stoepjes. Worden dakterrassen, woonerven en royale tuinen gevuld met chipsbakjes en de drankjes ingeschonken. Meer hebben we niet nodig. Want zo rollen wij.
- PUBLIC TRANSPORT IS A MOOD
Jajajaja, ook hier komen de trein, bus, tram of metro weleens te laat. Maar we kunnen dit aan. Amerikanen kennen überhaupt geen OV met daaraan gekoppeld een ingenieus aankomst- en vertrektijdensysteem. Daar moet je namelijk maar hopen dat je Greyhound langskomt om precies 2.45 a.m. Dan de Amerikaanse treinstations. Het zijn huge timeless universes. Precies, zonder enige tijdsaanduiding dus. Want níemand weet of/en hoelaat een trein komt. Dusss lieve klagende Nederlandsche forenzen: houd je muil voortaan over een vertraging want we hebben het hier meer dan goed. Capisce?
- FEELING SAVE 24/7
Zullen we het even hebben over de randstedelijke Jeugd van Tegenwoordig? Onze fantastische jeugd die het de laatste tijd heel fancy vindt om messen in hun Clan de Banlieu-trainers te stacken. De excessen hiervan staan in precies ZERO verhouding tot het geweld en gevoel van onveiligheid die ze daaro in de States kennen. Ik bedoel, netflix een paar random Amerikaanse actiefilms en jeweet: dát is realiteit in de American streets. En zo lang the National Rifle Association de grootste bek heeft in de wapenlobby, dan weet je dat je al die Hollands straatjochies met hun dunschillers van de Action kei maar dan ook keihard kunt uitlachen. Dat doen de expats namelijk hier ook.*
Recap: Dit is slechts een Top 5, een topje van de ijsberg. Als ik alle ‘pro’s why the Dutch are better’ moet noemen dan kunnen we might as well elke dag Thanksgiving vieron.
Bye bye zwaai zwaai!
* even een disclaimer op het volgende: ik bagatelliseer het geweld hier in NL natuurlijk niet. Het is door de ogen van Amerikanen wel onvergelijkbaar met wat zij doorgaans ‘normaal’ vinden als je het hebt over geweld en gevoel van onveiligheid.
